21.Yüz Yılda Üretim Stratejileri – I
This post has already been read 524 times!
Esnek Üretim Stratejilerinin Geliştirilmesi????
Merhaba ayselevran@ttmail.com, aevran@etsgelisim.com paylaşım dostları;
Çalıştığımız şirketlerde gittikçe artan oranlarda araya girişler, küçük partilerde müşteri siparişlerinin çoklu müşteri siparişlerinin akışını bozduğu ile ilgili aslında şikayetler dinlemekteyiz. Bu ifadelerin şikayet olarak dinlemek yerine üretim sürecinde esnek olabilme gerekliliğine göre tasarım zorunluluğu olarak dikkate alıyoruz.
Bugünden esnekliği merkezine almayan üretim şirketlerinin sürdürülebilirliklerinde dar boğazlar oluşabileceğini şirketler farkında olmak durumundalar.
Esnekliği üretim yönetiminin merkezine alabilmek için bu kapsamda değişim yönetimi ele alınmalıdır. Tam da bu noktada değişim ile kafa karışıklıkları ajandalarda kendilerine yer bulur. Değişim niçin kafa karışıklığını beraberinde getirsin ? çünkü değişim o kadar geniş bir kavramdır ve o kadar çok yönü olabilir ki, şirketler genellikle bazı değişim türlerine / seviyelerine karşı belirli bir “koruma” seviyesine sahip olmayı tercih ederler.
2000’li yıllarda üretimi stratejik olarak yönetmeye karar veren şirketler, kontrol ve esneklik arasında doğru dengeyi kurmalıdır. Esnek olmak hiç şüphesiz giderek daha fazla arzu edilir, ancak etkili esneklik elde etmek için bir miktar temel stabil olabilme seviyesi mevcut olmalıdır.
Müşteri-tedarikçi müzakereleri yoluyla organizasyonel engelleri aşmak, şirketin değişikliklere etkili ve tutarlı bir şekilde uyum sağlaması ve yanıt vermesi için kesinlikle gereklidir. Örgütsel engelleri yıkmak için, burada önerilen yaklaşım, “müşteri-tedarikçi” temelinde işlevler arasındaki müzakereye dayanmaktadır. Temel varsayım, kuruluştaki herkesin müşterilere sahip olması ve kaynakların mevcudiyetinin getirdiği kısıtlamalar göz önüne alındığında ve aynı zamanda kurumsal hedefleri, politikaları ve stratejiyi göz önünde bulundurarak onlara mümkün olan en iyi şekilde hizmet etmesi gerektiğidir.
Müşteri ve tedarikçi işlevleri, tedarikçinin sağladığı hizmet veya mal seviyeleri üzerinde pazarlık yapmalı ve anlaşmalıdır. İki işlev arasındaki “temas noktasını” temsil eden belirli bir performans kriterleri kümesi üzerinde anlaşmak zorundadırlar.
Önerilen “müzakere”, müşteri talepleri ile tedarikçi tarafından sunulan ürün arasındaki boşluk analizine dayanabilir. Pazarlama ve üretim arasında dengeyi sağlayacak esnek üretim stratejileri geliştirilmelidir. Esnek üretim stratejilerinin geliştirilmesi için esnekliğin detaylarına derinlemesine bakılmalıdır.
Gelecek durakta “ Esnekliğin Detayları “ ile yolculuğumuzu devam ettirmek dileğiyle,
Sevgiyle ve huzurla huzurda kalın
Aysel Evran
ayselevran@ttmail.com; aevran@etsgelisim.com ; www.ayselevran.com, www.etsgelisim.com
BİR FULARLIK FARK!®
İle
MASADAN SAHAYA
Devlet Siyaset Aile Şirket Ülke Üniversite Toplum Birey
YÖNETİMİ®
